By จิตร ภูมิศักดิ์ Chit Poomisak
Album: ท ทหารอดทน Taw Tahaan Ot Ton (The Persevering Soldier) (1983)
This album is HIGHLY RECOMMENDED. Buy it HERE at eThaiCD, where you can shop in English.
Note: The Thai Wikipedia article for the Carabao album ท ทหารอดทน Taw Tahaan Ot Ton says this song was written by จิตร ภูมิศักดิ์ Chit Poomisak. Chit Poomisak (1930-1966), sometimes called the “Che of Thailand,” wrote many poems including the striking lyrics of the protest song แสงดาวแห่งศรัทธา “Starlight of Confidence” or “Starlight of Faith.” Google it!
ท่ามกลาง เปลวแดด
tâam glaang bpleo dàet
In the middle of the burning sunshine
แผดเผา ดั่งไฟ
pàet păo dàng fai
Blazing down like a fire
กลาง ผืนดิน นาไร่
glaang pĕun din naa-râi
In the middle of the land, a field
ขอบฟ้า กว้างไกล สุดตา
kòp fáa gwâang glai sùt dtaa
A panoramic horizon at the end of sight
ใครหนอ สู้ทน ทำงาน กลางนา
krai nŏr sôo ton tam ngaan glaang naa
Who is it struggling to work in the middle of the field?
ไล่ควาย ด้วยดุ่ม กุมไถ ฟันฝ่า
lâi kwaai dûay dùm gum tăi fan fàa
Moving the buffalo along, preoccupied, grasping the plow and pushing on through
คราดนา ล้า เมื่อย ระบม
krâat naa láa mêuay rá-bom
Harrowing the fields, achy, bruised, and exhausted.
รุ่งจน จวบค่ำ
rûng jon jùap kâm
From morning until night
ตรากตรำ เหงื่อนอง
dtràak dtram ngèua nong
Onerous work, covered with sweat
แปลง ผืนดิน งามผ่อง
bplaeng pĕun din ngaam pòng
Changing the land to be bright and beautiful
เป็นทุ่ง รวงทอง น่าชม
bpen tûng ruang tong nâa chom
A field of lovely golden ears of rice
ยามหนาว คงยืน ฝืนสู้ แรงลม
yaam năao kong yeun fĕun sôo raeng lom
In the cold periods, [they] may stand and fight against the strong wind
เก็บเกี่ยว เกี่ยวข้าว
gèp gìeow gìeow kâao
Grab the scythe and scythe the rice
มัด ฟ่อนกลม
mát fôn glom
bind it into round bundles
ระดม แรงนวด สุดใจ
rá-dom raeng nûat sùt jai
Gather the strength to thresh with all your heart
..จากแรง เป็นรวง
.. jàak raeng bpen ruang
From that strength, [it] becomes ears of rice
เหลืองงาม จนขาว ผ่อง
lĕuang ngaam jon kăao pòng
Beautiful yellow until bright white
เกิดจากทุ่ง รวง ทอง
gèrt jàak tûng ruang tong
Born from the fields of golden rice
เกิดจากสอง มือใคร
gèrt jàak sŏng meu krai
Arising from the two hands of who?
รสข้าว หอมกรุ่น
rót kâao hŏm grùn
Flavorful rice, fragrant
หอมเอย ละมุนละไม
hŏm oie lá-mun lá-mai
Oh the scent is soft and gentle
หอมเอย หอม ในน้ำ ใจ
hŏm oie hŏm nai nám jai
The scent, oh the scent of kindness
ของหมู่ ชาว นา
kŏng mòo chaao naa
of the group of farmers
หยาดเหงื่อ รินหยด
yàat ngèua rin yòt
Drops of sweat flow
รดลง พื้นดิน
rót long péun din
down and sprinkle the ground
จน ผิวเกรียมโชยกลิ่น
jon pĭw griam choi glìn
Until an odor wafts from their sunburnt skin
ทำกิน อยู่กลาง ท้อง นา
tam gin yòo glaang tóng naa
Working to put food on the table,* in the center of a golden field
บ่ท้อ บ่ถอย สู้ทน เรื่อยมา
bòr tór bòr tŏi sôo ton rêuay maa
Not retreating or giving up, pushing patiently on until now
พอเพียงวันหนึ่ง ชีวิต ชาวนา
por piang wan nèung chee-wít chaao naa
[Having] enough to live on for a farmer
ลืมตา และหาย ใจ
leum dtaa láe hăai jai
[They] open their eyes and [just] breathe.*
..จากแรง เป็นรวง
.. jàak raeng bpen ruang
From that strength, [it] becomes ears of rice
เหลืองงาม จนขาว ผ่อง
lĕuang ngaam jon kăao pòng
Beautiful yellow until bright white
เกิดจากทุ่ง รวง ทอง
gèrt jàak tûng ruang tong
Born from the fields of golden rice
เกิดจากสอง มือใคร
gèrt jàak sŏng meu krai
Arising from the two hands of who?
รสข้าว หอมกรุ่น
rót kâao hŏm grùn
Flavorful rice, fragrant
หอมเอย ละมุนละไม
hŏm oie lá-mun lá-mai
Oh the scent is soft and gentle
หอมเอย หอม ในน้ำ ใจ
hŏm oie hŏm nai nám jai
The scent, oh the scent of kindness
ของหมู่ ชาว นา
kŏng mòo chaao naa
of the group of farmers
หยาดเหงื่อ รินหยด
yàat ngèua rin yòt
Drops of sweat flow
รดลง พื้นดิน
rót long péun din
down and sprinkle the ground
จน ผิวเกรียมโชยกลิ่น
jon pĭw griam choi glìn
Until an odor wafts from their sunburnt skin
ทำกิน อยู่กลาง ท้อง นา
tam gin yòo glaang tóng naa
Working to put food on the table,** in the center of a golden field
บ่ท้อ บ่ถอย สู้ทน เรื่อยมา
bòr tór bòr tŏi sôo ton rêuay maa
Not retreating or giving up, pushing patiently on until now
พอเพียงวันหนึ่ง ชีวิต ชาวนา
por piang wan nèung chee-wít chaao naa
[Having] enough to live on for a farmer,
ลืมตา และหาย ใจ
leum dtaa láe hăai jai
[they] open their eyes and [just] breathe*.
*ลืมตาและหายใจ” “leum dtaa láe hăai jai” meaning literally “to open the eyes and breathe,” is an idiom meaning things are getting better financially.
**Working to eat, but the closest English language saying would be “Working to put food on the table.” Note, there is no “table” in the original Thai lyrics.