สุดดาว Sud Dao (To the End of the Stars!)

Lyrics and melody by Eed Opakul
คำร้อง/ทำนอง อี๊ด โอภากุล

From the album ควายธนู Kwai Tanoo. There is a recovreed version on the 2015 Album “How Bpen Kon Bpen Kwai” “หาวเป็นคนเป็นควาย” by Eed Opakul.   BUY IT HERE!!!

ป่ายปีนภูฟ้าจะคว้าให้ถึงดวงดาว
bpàai bpeen poo fáa jà kwáa hâi tĕung duang daao
Climbing up sky-high mountains, I will grab and reach the stars
แม้นเจ็บเหน็บหนาว จะเอามาครองให้ได้
máen jèp nèp năao jà ao maa krong hâi dâai
It seems like [enduring] pain and cold, I will be able to take possession [of them]
ฟ้าฝนพายุถึงร้อน ระอุเภทภัย
fáa fŏn paa-yú tĕung rón rá-u pâyt pai
[From] rains and storm until disastrously baking hot.
พระอินทร์ พระพรหม พระพราย อย่าหมายห้ามฉัน
prá in prá prom prá praai yàa măai hâam chăn
Indra! Brahma! Ghosts, Sprits! Don’t tell me I can’t!

ดื้อรั้นมั่นใจ แต่ไปไม่ถึง
dêu rán mân jai dtàe bpai mâi tĕung
I’m stubborn and confident, but I can’t quite get there
ฝันว่าเป็นหนึ่ง ถึงกาลต้องอวสาร
făn wâa bpen nèung tĕung gaan dtông a-wa-săan
[I] dream that I’m Number One! Until needing Omega.
เหลือแต่ความจริง ที่ต้องยอมรับมัน
lĕua dtàe kwaam jing têe dtông yom ráp man
Still the truth that one must accept:
ผิดหวัง สมหวัง อยู่ ทีใจพอใจ
pìt wăng sŏm wăng yòo tee jai por jai
Disappointment, hopes fullfilled, it’s up to the heart being satisfied

ย่ำพสุธา สองขา สองมือ หัวใจ
yâm pá-sù-taa sŏng kăa sŏng meu hŭa jai
[I] tread on the earth [with] two legs, two hands, [and] a heart
ชีวิตไม่สายแค่ไต่ให้ชิดติดดิน
chee-wít mâi săai kâe dtài hâi chít dtìt din
In life, it’s not too late to just climb closely attached to Earth [It’s not to late to be more down to Earth]
ต่ำต้อยใต้ฟ้า ศรัทธา นั้นยังโบยบิน
dtàm-dtôi dtâi fáa sàt-taa nán yang boi bin
Humble/lowly under the sky, the faith I once had flies away
เป็นเงาบังร่มห่มดิน ไม่สิ้นคุณธรรม
bpen ngao bang rôm hòm din mâi sîn kun-ná-tam
The Earth that was bright is enveloped in shadow, [but] it’s not the end of virtue

SOLO

ย่ำพสุธา สองขา สองมือ หัวใจ
yâm pá-sù-taa sŏng kăa sŏng meu hŭa jai
[I] tread on the earth [with] two legs, two hands, [and] a heart
ชีวิตไม่สายแค่ไต่ให้ชิดติดดิน
chee-wít mâi săai kâe dtài hâi chít dtìt din
In life, it’s not too late to just climb closely attached to Earth [It’s not to late to be more down to Earth]
ต่ำต้อยใต้ฟ้า ศรัทธา นั้นยังโบยบิน
dtàm-dtôi dtâi fáa sàt-taa nán yang boi bin
Humble/lowly under the sky, the faith I once had flies away
เป็นเงาบังร่มห่มดิน ไม่สิ้นคุณธรรม
bpen ngao bang rôm hòm din mâi sîn kun-ná-tam
The Earth that was bright is enveloped in shadow, [but] it’s not the end of virtue

ดื้อรั้นมั่นใจ แต่ไปไม่ถึง
dêu rán mân jai dtàe bpai mâi tĕung
I’m stubborn and confident, but I can’t quite get there
ฝันว่าเป็นหนึ่ง ถึงกาลต้องอวสาร
făn wâa bpen nèung tĕung gaan dtông a-wa-săan
[I] dream that I’m Number One! Until needing Omega.
เหลือแต่ความจริง ที่ต้องยอมรับมัน
lĕua dtàe kwaam jing têe dtông yom ráp man
Still the truth that one must accept:
ผิดหวัง สมหวัง อยู่ ทีใจพอใจ
pìt wăng sŏm wăng yòo tee jai por jai
Disappointment [or] hopes fullfilled, it’s up to the heart being satisfied

ป่ายปีนภูฟ้าจะคว้า ให้ถึงดวงดาว
bpàai bpeen poo fáa jà kwáa hâi tĕung duang daao
I’ll climb sky-high mountains to grab and reach the stars
สุดเจ็บ สุดหนาว สุดดาว สุดท้ายไม่ได้
sùt jèp sùt năao sùt daao sùt táai mâi dâai
[I’ll endure] maximum pain and maximum cold [to get to] the end of the stars! [But] in the end, [I] can’t.
ฟ้าฝนพายุ คงร้อนรุะอุเภทภัย
fáa fŏn paa-yú kong rón rá-u pâyt pai
It rains and storms [and] will probably be dangerously baking hot
พระอินทร์ พระพรหม พระพราย สบายใจได้
prá in prá prom prá praai sà-baai jai dâai
Indra, Brahma, ghosts, and spirits can rest easy:

ฉันไม่เอาแล้วดาว ไม่เอาแล้วดาว เข้าใจแล้ว
chăn mâi ao láew daao mâi ao láew daao kâo jai láew
I don’t want the stars afterall. I don’t want them afterall. I understand now.