Summer Hill

By ยืนยง โอภากุล Yeunyong Opakul aka แอ๊ด คาราบาว Add Carabao
Album: วณิพก Wanipok (1983)
The album Wanipok, appearing two years before the band became hugely famous, is a classic and pretty much perfect. BUY IT HERE from the friendly people at eThaiCD, where you can shop in English.

This song is about the Children Village School for orphans, founded in 1978, located on the Kwae Noi river bank, later moved to Kwae Yai river bank, in Kanjanaburi. The song contains many Isaan words rather than standard Thai. The opening is patterned after a famous Thai lullaby, in which a babysitter asks the moon to give the young child a list of things, including rice, and curry; a copper ring, and elephant and a horse toys, a chair, bed, a show [lakorn] to watch, and a grandmother to take care of them.* The famous lullabye mentions the moon as a helper, and in this song the last lines asks the listener to “be the moon” and to put copper rings on the hands of each child (support the school). “Summer Hill” (the title) was first a British boarding school founded in 1921 by Alexander Sutherland Neill with the belief that the school should be made to fit the child, rather than the other way around. This Summerhill model was transplanted to Thailand. Learn more in the footnote.**

เผิ่นกะเป็นนกน้อย เจิดเวิงเทิงเวหา
Pern gà bpen nók nói jèrt werng-terng way-hăa
They are like little birds hovering in the sky
ในนภามืดมิดบ่มีจันทร์
nai ná-paa mêut mít bòr mee jan
In the darkened sky with no moon
ให้เซาจากฝันหันมาแย่งความจริง
hâi sao jàak făn hăn maa yâeng kwaam jing
So you stop dreaming, turn, and seize the reality
สู่สิ่งแนวอันนี้….คึดต่อแต่ใต้ฮ่มทานตะเวน
sòo sìng naew an née …. kéut dtòr dtàe dtâi hòm taan dtà-wayn
Facing the truth . . . someone is desperate under the sunflower

ดุจดังนกผกโผบินอยู่บนฟ้า
dùt dang nók pòk pŏh bin yòo bon fáa
Like a bird turning to fly into the sky
ในนภามืดมิดแม้แสงจันทร์
nai ná-paa mêut mít máe săeng jan
in the dark sky even with mooonlight
ตื่นจากฝันหันมามองความจริง
dtèun jàak făn hăn maa mong kwaam jing
To wake from a dream, turn, and look at the truth
ยังคงมีบางสิ่ง…รอความหวังใต้ร่มทานตะวัน
yang kong mee baang sìng … ror kwaam wăng dtâi rôm taan dtà-wan
There is still someone . . . waiting for hope under the shade of the sunflower

เด็กตัวน้อยตาแต้มรอยแห่งความหวัง
dèk dtua nói dtaa dtâem roi hàeng kwaam wăng
A small child’s eyes marked with hope
ปลุกภวังค์สาธุชนคนเห็นใจ
bplùk pá-wang săa-tú chon kon hĕn jai
arouses the subconscious of a good and empathetic person
เกิดกําพร้าไร้นํ้านมประทังกาย
gèrt gam práa rái นํ้า nom bprà-tang gaai
[The child] becomes an orphan without milk to maintain his body
หัวอกใคร…..จะบอบชํ้าเหมือนดังเด็กตัวน้อยๆ
hŭa òk krai ….. jà bòp cham mĕuan dang dèk dtua nói
Anyone’s heart . . . will be pained, like these little children.

Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill
Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill

เนื้อตัวผ่ายผอม ดูสาระรูปมอมแมม
néua dtua pàai pŏm doo săa-rá rôop mom-maem
[Their] body is thin, they look shabby.
ท่าทางฉายแววว่าก้าวร้าวหยาบคาย
tâa taang chăai waew wâa gâao ráao yàap kaai
[Their] manner shines out that they are aggressive and rude
จากกองหินทราย…จากกองขยะ
jàak gong hĭn saai jàak gong kà-yà
From a heap of sand and stones, from a pile of garbage.
สัมภาระประดับไว้เป็นเด็กสลัม
săm-paa-rá bprà-dàp wái bpen dèk sà-lăm
Bags adorn them, they are slum childrenn
ไม่มีมวลมิตรที่ชุ่มฉํ่า
mâi mee muan mít têe chûm chàm
They don’t have a bunch of friends to saturate [acculturate] them
ไม่มีคนฉอเลาะคอยเอาใจ
mâi mee kon chŏr lór koi ao jai
They don’t have anyone to cajole them into behaving

ริมฝั่งแควน้อย..นําเสรีภาพดังร่มไทร
rim fàng kwae-nói .. nam săy-ree pâap dang rôm-sai
On the bank of Khwae Noi River . . . bringing freedom as a blessing
บนทางสายใหญ่ รู้รับผิดชอบต่อตนเอง
bon taang săai yài róo ráp pìt chôp dtòr dton ayng
On a big path, to know responsibility for oneself
เป็นเด็กตัวน้อยในทุ่งหญ้าวัยเยาว์
bpen dèk dtua nói nai tûng yâa wai yao
They are small children in the meadow of childhood
เป็นดอกไม้เถาเหล่ากอพุทธปรัชญา
bpen dòk máai tăo lào gor pút-tá-bpràt-yaa
[You] are the flowering vine of Buddhist philosophy
ดุจดวงตะวันอันแรงกล้า
dùt duang dtà-wan an raeng glâa
Like the sun, strong and brave
ก่อเกิดสัมมาชีพสู่สังคม
gòr gèrt săm-maa chêep sòo săng-kom
Launched in an honest occupation for society

Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill
Summer Hill, Summer Hill, Summer Hill

มาเถิดมวลมิตร ยังมีชีวิตผู้เยาว์วัย
maa tèrt muan mít yang mee chee-wít pôo yao wai
Come all you many friends and allies, there are children’s lives [out there]
รอมือมาผ่อนคลาย…ความเศร้าโศกหิวโหย
ror meu maa pòn klaai … kwaam sâo sòhk hĭw hŏi
[Just] waiting for a hand to come and relieve their sorrow and hunger
เป็นผู้กอบโกยเพื่อเด็กน้อยที่เวทนา
bpen pôo gòp goi pêua dèk nói têe way-tá-naa
[You] are a person grabbing for a child that you pity
ขอข้าวขอปลาเพื่อลูกเด็กเล็กแดง
kŏr kâao kŏr bplaa pêua lôok dèk lék daeng
Please give rice and fish to the young child
เป็นจันทร์เจ้าขาฝ่าเนินแล้ง
bpen jan jâo kăa fàa nern láeng
Be the moon to help them out
สวนแหวนทองแดงแบ่งสันติธรรม
sŭan hăe won tong daeng bàeng săn-dtì-tam
Put copper rings on the hands of each child.
kâm jun Summer Hill…..Summer Hill…..
Sustain Summer Hill . . . Summer Hill . . . .

*Approximate translation of the lullaby จันทร์เจ้า Mr. Moon

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ขอข้าวขอแกง
Moon, Oh Mr. Moon, I’d like rice and curry
ขอแหวนทองแดง ผูกมือน้องข้า
I’d like a copper ring to put the hand of my little one
ขอช้างขอม้า ให้น้องข้าขี่
I’d like elephant and a horse [toys] that my little one can ride
ขอเก้าอี้ ให้น้องข้านั่ง
I’d like a chair for my little one to sit in
ขอเตียงตั่ง ให้น้องข้านอน
I’d like a bed so my little one can sleep
ขอละคร ให้น้องข้าดู
I’d like a show [lakorn] for my little one to watch
ขอยายชู เลี้ยงน้องข้าเถิด
I want Grandma Choo to take care of my little one
ขอยายเกิด เลี้ยงตัวข้าเอง
I want Grandma Gert to take care of me

**According to the school’s website, “Summer Hill School was founded in 1921 at a time when the rights of individuals were less respected than they are today. Children were beaten in most homes at some time or another and discipline was the key word in child rearing. Through its self-government and freedom it has struggled for more than eighty years against pressures to conform, in order to give children the right to decide for themselves. The school is now a thriving democratic community, showing that children learn to be self-confident, tolerant and considerate when they are given space to be themselves.”