ช่างมันเถอะเหงา Chang Man Tuh Ngao (Forget it! [I’ll Be] Lonely)

Melody ยืนยง โอภากุล  Yuenyong Opakul
Lyrics by ยืนยง โอภากุล Yuenyong Opakul and อาทิวราห์ คงมาลัย Athiwara Khongmalai aka ตูน บอดี้สแลม Toon Bodyslam

This is the last song on the Bodyslam album Dharmajāti (2014); the song and the album are available on iTunes.

Toon Bodyslam, of the band Bodyslam, is the nephew of Yuenyong Opakul (Aed Carabao). P’Aed wrote this song for Bodyslam at the request of his nephew. I can’t find an official Bodyslam video, so here is a cover:


English translation of lyrics (เนื้อเพลงแปลเป็นภาษาอังกฤษ):

ขอแค่คำคำเดียวจากปาก
kŏr kâe kam kam dieow jàak bpàak
I ask for just one word from your mouth:
ว่าเธออยากจากหรือเธออยากอยู่
wâa ter yàak jàak rĕu ter yàak yòo
whether you want to go or stay
หัวใจฉันไม่อาจหยั่งรู้
hŭa jai chăn mâi àat yàng róo
My heart may not have insight,
ได้แค่ดูว่าเธอเปลี่ยนไป
dâai kâe doo wâa ter bplìan bpai
I only see that you’ve changed
ดีใช่ไหมหากเราได้ทำ
dee châi măi hàak rao dâai tam
Wouldn’t it have been good if I had done . . .
ทำในสิ่งที่ตนพอใจ
tam nai sìng têe dton por jai
done the things that make me happy/contented
ดีกว่ารอนแรมกันจนไกล
dee gwàa ron raem gan jon glai
Better than to go on a long trip together
แต่ผลสุดท้ายได้แค่มือเปล่า
dtàe pŏn sùt táai dâai kâe meu bplào
only to be left empty handed in the end

ช่างมันเถอะ ถ้ามันจะเหงา
châang man tùh tâa man jà ngăo
Forget this! . . . If it will be lonely,
มันดีต่อเราทั้งคู่มิใช่หรือ
man dee dtòr rao táng kôo mí châi rĕu
its [still] better for both of us, don’t you think?

ให้ถือว่าเคยมีใจตรงกัน
hâi tĕu wâa koie mee jai dtrong gan
I’d like to believe that before our hearts were exactly together
แต่คืนวันผันไปจนเปลี่ยน
dtàe keun wan păn bpai jon bplìan
But as days and nights went by, that changed
เราทั้งคู่ต่างรับบทเรียน
rao táng kôo dtàang ráp bòt rian
The two of us have received a lesson:
รักที่เสี้ยนหนามตำตรงใจ
rák têe sîan năam dtam dtrong jai
A love that sheds tears wounds hearts on the same wavelength

ต่อจากนี้ไปทางใครทางมัน
dtòr jàak née bpai taang krai taang man
After this, each goes their separate way,
ถึงฉันยังไม่มีที่ไป
tĕung chăn yang mâi mee têe bpai
even though I still don’t have anywhere to go
ดีกว่ายอมเจ็บจำช้ำใน
dee gwàa yom jèp jam chám nai
It’s better than accepting the pain, remembering the bruising,
และผลสุดท้ายได้แค่มือเปล่า
láe pŏn sùt táai dâai kâe meu bplào
and in the end being left with nothing in my hand

ช่างมันเถอะ ถ้ามันจะเหงา
châang man tùh tâa man jà ngăo
Just forget it! . . . If it’s going to be lonely,
มันดีต่อเราทั้งคู่มิใช่หรือ
man dee dtòr rao táng kôo mí châi rĕu
it’s [still] better for us two, don’t you think?

โลกเกิดมาจากแสงตะวัน
lôhk gèrt maa jàak săeng dtà-wan
The world was born from the rays of the sun
พร้อมพระจันทร์เป็นเพื่อนราตรี
próm prá jan bpen pêuan raa-dtree
Along with the moon to be a nighttime friend
เหมือนดั่งเตือนให้ใจเรานี้
mĕuan dàng dteuan hâi jai rao née
As if to remind my heart here
เกิดชาตินี้ไม่ควรเดียวดาย
gèrt châat née mâi kuan dieow daai
[That] born into this life here, we shouldn’t be alone
มันคงไม่ตายหรอกอยู่คนเดียว
man kong mâi dtaai ròk yòo kon dieow
It probably won’t kill me to live alone
แค่อาจเปลี่ยวเหงาในคืนเดือนหงาย
kâe àat bplìeow ngăo nai keun deuan ngăai
It’s just that it may feel lonely in the moonlit night
คงดีกว่ายอมเจ็บจำช้ำใน
kong dee gwàa yom jèp jam chám nai
It’s probably better than accepting the pain remembering the bruising
ช่างประไรหัวใจเปลี่ยวเหงา
châang bprà rai hŭa jai bplìeow ngăo
Forget this! lonely desolate heart

ช่างมันเถอะ ถ้ามันจะเหงา
châang man tùh tâa man jà ngăo
Forget this! . . . if it’s going to be lonely,
มันดีต่อเราทั้งคู่มิใช่หรือ มิใช่หรือ มิใช่หรือ…
man dee dtòr rao táng kôo mí châi rĕu mí châi rĕu mí châi rĕu …
it [still] would be best for the both of us, don’t you think? Aren’t I right? Aren’t I right?
ช่างมันเถอะเหงา…
châang man tùh ngăo …
Forget it! [Be] lonely . . .

ความรักมีหลายหลากที่เจอ อย่างน้อยได้เรียนรู้กัน
kwaam rák mee lăai làak têe jer yàang nói dâai rian róo gan
There are many kinds of love that you meet. At least we’ve learn a lesson together:
มีพบมีพลั้งเจ็บที่เดิม เรียนรู้เพื่อในวันนั้น
mee póp mee pláng jèp têe derm rian róo pêua nai wan nán
Find strength from the original hurt. Learn for that day.

And make sure you check out the hit Bodyslam song Kwam Chuea (Belief), which features Aed Carabao.