เรฟูจี Refugee

Lyrics by แอ๊ด คาราบาว Aed Carabao ( ยืนยง โอภากุล Yuenyong Opakul);
Melody by Aed Carabao, เล็ก คาราบาว Lek Carabao (ปรีชา ชนะภัย Preecha Chanapai), and เทียรี่ เมฆวัฒนา Thierry Mekwattana

Album: เมดอินไทยแลนด์ Made in Thailand (1984)
THIS ALBUM IS HIGHLY RECOMMENDED BUY IT HERE

Note: At the time this song came out there were hundreds of thousands of Laotian, Cambodian, and Vietnamese refugees in refugee camps throughout Thailand, although Thailand did not then (and does not now) officially recognize the category of “refugee” instead calling them “immigrants.” So the song goes out on a limb by welcoming the refugees into the country and using the term “Refugee” (in English). This song seems to address the elites who were forced to leave, implying that the war might not have broken out if the country had country had been more equal.


English translation of lyrics (เนื้อเพลงแปลเป็นภาษาอังกฤษ):

เวิ้งฟ้ากว้างกลางนํ้าเรือลําน้อยล่องไป
wérng fáa gwâang glaang nám reua lam nói lông bpai
Under a huge open sky, in the middle of the water a small boat floats away*
ลอยล่องไป ล่องไป ถอยไป ถอยห่างดิน
loi lông bpai lông bpai tŏi bpai tŏi hàang din
floats away, floats away, retreating far away from the land
ดินแผ่นดินถิ่นฐานตัวเอง
din pàen din tìn tăan dtua ayng
One’s own earth, country, homeland,
โดนละเลงสงครามเสียจนสิ้นแผ่นดิน
dohn lá-layng sŏng-kraam sĭa jon sîn pàen din
has been ravaged and completely destroyed by war

เวิ้งฟ้ากว้างทางฝันชีวันนั้นมืดมน
wérng fáa gwâang taang făn chee-wan nán mêut mon
A wide sky, dreams and existence have become gloomy
ทนทุกข์ ทนทุกข์ ทนสู้ทนสู้ต่อไป
ton túk ton túk ton sôo ton sôo dtòr bpai
Endure suffering, endure, fight, endure, and keep on fighting.
ไกลห่างไกลสุดสายตา
glai hàang glai sùt săai dtaa
As far as the eye can see,
ลอยล่องในนาวาถึงคราไร้แผ่นดิน
loi lông nai nawa tĕung kraa rái pàen din
Floating away on a boat when you are without a country.

ดินถิ่นเดิมลุกร้อนดั่งไฟแผดเผา
din tìn derm lúk rón dàng fai pàet păo
The land of your birth burns hot as if a fire blazing on,
ฟืนสุมเตาเจ้าคงเจ้าเคยยัดใส่เตา
feun sŭm dtao jâo kong jâo koie yát sài dtao
a pile of firewood that you’ve stuffed into a stove.
คราวผู้คนบนพื้นดินเดิมปากหมอง
kraao pôo kon bon péun din derm bpàak mŏng
People on the land back then were starving to death
ไยไม่มองไม่เคยเหลียวแลเห็นแก่ตัว
yai mâi mong mâi koie lĭeow lae hĕn gàe dtua
Why didn’t [you] look? [You] never paid attention, thinking about yourselves.
กิน…มีเหลือเผื่อแผ่กันวันนั้น
gin … mee lĕua pèua pàe gan wan nán
Eat . . . [If you] had leftovers generously shared in that day
วันนี้คงไม่ต้องล่องเรือ
wan née kong mâi dtông lông reua
This day [you] might not have to float boats.

เกลือจิ้มเกลือเหลือเพียงเรือล่องมา
gleua jîm gleua lĕua piang reua lông maa
Salt dipped in salt [a metaphor**], all that’s left is boats drifting in
มาเข้ามาเข้ามาเรฟูจี
maa kâo maa kâo maa ray foo jee
Come on, come on, welcome Refugee!

เวิ้งฟ้ากว้างกลางนํ้าเรือลําน้อยล่องมา
wérng fáa gwâang glaang nám reua lam nói lông maa
A bend in the river, a wide sky, in the middle of the water a small boat floats this way
มาล่องมาเข้ามาเข้ามาหาแผ่นดิน
maa lông maa kâo maa kâo maa hăa pàen din
comes, floats in, comes in, approaching the land.
ดิน…ถิ่นนี้มีนํ้าตา
din … tìn née me nám dtaa
This land, this land here, has tears.
มีเหลือวันเวลาถ้ามาเพื่อดับไฟ แผดเผา
mee lĕua wan way-laa tâa maa pêua dàp fai pàet păo
Has time [for you to stay] if you’ve come to extinguish the fire, blazing down on
ฟืนสุมเตาเจ้าคงเจ้าเคยยัดใส่เตา
feun sŭm dtao jâo kong jâo koie yát sài dtao
the firewood you’ve stuffed in the stove.

คราวผู้คนบนพื้นดินเดิม…ปากหมอง
kraao pôo kon bon péun din derm bpàak mŏng
People on the land back then were starving to death
ไยไม่มองไม่เคยเหลียวแลเห็นแก่ตัว
yai mâi mong mâi koie lĭeow lae hĕn gàe dtua
Why didn’t [you] look? [You] never paid attention, thinking about yourself.
กิน…มีเหลือเผื่อแผ่กันวันนั้น
gin … mee lĕua pèua pàe gan wan nán
Eat . . . [If you] had leftovers generously shared in that day
วันนี้คงไม่ต้องล่องเรือ
wan née kong mâi dtông lông reua
This day [you] might not have to float boats.

เกลือจิ้มเกลือเหลือเพียงเรือล่องมา
gleua jîm gleua lĕua piang reua lông maa
Salt dipped in salt [a metaphor**], all that’s left is boats drifting in
มาเข้ามาเข้ามาเรฟูจี
maa kâo maa kâo maa ray foo jee
Come on, come on, and enter, Refugee!

* เวิ้ง is short for เวิ้งว้าง = wide, vast
** A dictionary says that เกลือจิ้มเกลือ translates as “A selfish man is now facing another selfish man.”